Δεν είναι λάθος.

Μα εσύ είσαι καθώς πρέπει.

Σε ξέρω τόσο καιρό και ούτε λίγο σάλιο δεν έχουμε ανταλλάξει.

Μάλλον πρέπει να το αποδεχτώ ότι είναι πολύ πιο διασκεδαστικό να φλερτάρεις δεσμευμένες τύπισσες με υποτροπιάζουσες τάσεις παρά ελεύθερες αγάμητες.

Είναι σαν να ψάχνεις τα όρια ενός ανθρώπου.

Τον παρατηρείς και ψάχνεις τα παραθυράκια στην προσωπικότητα του.

Και όλοι έχουμε παραθυράκια.
Και όταν βρεις μερικά από αυτά, τότε ξεκινάς και του βάζεις δύσκολα.

Και σίγουρα παίζει ίντριγκα.

Και σίγουρα δεν σε ενδιαφέρει η απόρριψη αφού εξ αρχής παίζεις με την πλάτη στον τοίχο.

Και σίγουρα είσαι μαλάκας… ή μήπως δεν.

Δεν έχω ιδέα αν κάνω κάτι λάθος μαζί σου ή αν απλά είσαι η μέχρι τώρα δυσκολότερη μου πρόκληση.

Δεν είσαι σαν εμένα γιατί αν ήσουνα απλά θα το βούλωνες λίγο, θα με κοιτούσες και έπειτα η συνέχεια θα ήταν τόσο απλή.
Μα μιλάς συνεχώς και χαζογελάς και εγώ δε μπορώ παρά να σε φαντάζομαι στα τέσσερα με την ξανθιά κοτσίδα σου τοποθετημένη ψηλά στο κεφάλι σου, το μαύρο σουτιέν σου και το τέλειο καλοκαιρινό κοφτό σορτσάκι σου.

Από αυτά που δεν είναι εφαρμοστά, από αυτά που μπορείς απλά να παρακάμψεις την αφαίρεση τους.

Εξάλλου το γαμήσι με ρούχα θα είναι πάντα καλύτερο του αντίθετου.

Όμως του αϊδίου σου ο μοναδικός θαμώνας θα πρέπει να αισθάνεται αρκετά ασφαλής.

Και εγώ για απόψε απέτυχα.
Κάθε φορά μαζί σου ένα ακόμη απόψε που διασκεδάζω.

Να θυμάσαι ότι μια παρτίδα παίζουμε στην οποία παίζω με αβάντζο.

Την αλήθεια την ξέρω για σένα.

Για αυτό θα περιμένω να υποτροπιάσεις.